وابینی یک فرهنگ
همراه با گزارشی از آغاز و فرجام یک خبرنامه الکترونیک
*در خلاصه مقالات کنگره علمی ۵۳ ، نام دو نفر از اعضای هیئت مدیره جدید انجمن علمی از لیست اعضای هیئت مدیره حذف شده است!!
* «خرد جمعی و گرد آوری سازمان یافته نظر اعضاء پیرامون فعالیت هیئت مدیره، دو راه بی جانشین در تعیین سمت گیری درست و گریز از انحراف در اجرای اصول اساس نامه‌ای انجمن است. ( از نامه به دکتر غلام رضا غزنوی رئیس هیئت مدیره انجمن دندان پزشکی ایران)
* با این نوشته نشان دادید دچار بیماری هرزه نویسی شده اید. من امید بهبود شما را دارم.(از نامه دکتر عباس دلورانی عضو هیئت مدیره و دبیر اجرائی پنجاه و سومین کنگره علمی انجمن دندان پزشکی ایران)
سرانجام کار اراده ای که می‌خواست اطلاع رسانی را کاهش دهد تا بحث گزارش مالی و کاری و مجمع عمومی سالیانه به میان کشیده نشود، پس از مدت‌ها کشمکش، با تدوین و اجرای آئین نامه داخلی به هدف خود رسید و روز شنبه ۳ تیر ۱۳۹۱ آخرین شماره خبرنامه الکترونیک هفتگی انجمن دندان‌پزشکی ایران به دست همکاران رسید و از انتشار شماره ۱۰۴ جلوگیری شد. همکاران بسیاری از من می پرسیدند:« که انداخت آتش در این بوستان – کز آن سوخت جان و دل دوستان » و من توضیح می‌دادم که بنا به تصمیم کمیته اطلاع رسانی انجمن که مسئولیت آن را آقای دکتر علی تاجرنیا به عهده دارد، خبرنامه الکترونیک هفتگی تعطیل شده و قرار است خبرنامه دیگری با مسئولیت همکاران دیگر در آینده منتشر شود. خبرنامه الکترونیک چند شماره ای توسط گروهی که وی انتصاب کرده بود ادامه یافت و بعد متوقف شد و خبرنامه نوشتاری نیز که گفته شد هر دو ماه یک بار منتشر خواهد شد کارش منظم پیش نرفت ولی محتوایش ژورنالیستی شد.
این که چه سان خبرنامه الکترونیک راه اندازی شد و چه مجموعه عواملی آن را به تعطیلی کشاند در بخش دوم گفته خواهد شد.
در این بخش به موضوعی فرهنگی خواهم پرداخت که می‌تواند کوشش ۹۰ ساله دندان پزشکان را برای داشتن کاخی مردم نهاد و غیر انتفاعی با خطر موریانه خوردگی ستون های پایه ای روبرو کند.
در انجمن علمی، بالاترین رکن تصمیم گیرنده، مجمع عمومی است. در انتخابات مجمع عمومی، اعضای هیئت مدیره انتخاب می شوند و پس از تایید وزارت بهداشت، کار خود را آغاز می‌کنند. با شیوه های بسیاری می‌توان در تصمیم مجمع عمومی تاثیر گذاشت ولی به هر شکل، اعضای هیئت مدیره، دندان پزشک خواهند بود. چون انجمن غیر انتفاعی است و هیئت مدیره موظف به گزارش دهی سالیانه است اگر اساس نامه رعایت شود، بسیاری از داوطلبان که به هوای بهره‌گیری اقتصادی از نام و آرم و امکانات انجمن به عضویت در هیئت مدیره تمایل نشان می‌دهند، کنار خواهند کشید و راه برای همکاران راست‌کرداری که به راستی قصد خدمت به جامعه پزشکی و شرکت موثرتر در تدوین و اجرای برنامه‌های علمی و افزایش توان دندان‌پزشکان برای درمان بیماران دارند باز خواهد شد. بنابراین اجرای اساس‌نامه خود موجب ایجاد زمینه نامناسب برای رشد آسیب‌رسانی‌های توان فرسا به پیکره یک انجمن علمی غیر انتفاعی مردم نهاد است.
نباید تصور کرد که در شرایط فعلی همکاران فعال انجمن، شناخت مناسبی از انجمن و ساختار آن دارند. وقتی در دو نوشتار « انجمن، هیئت مدیره، بازرس، عضو و قانون » و « پنهان‌کاری چرا؟» به چالش‌های حقوقی مربوط به فعالیت انجمن پرداختم، بسیاری از همکاران با تعجب پرسیدند که آیا به راستی ما یک انجمن علمی و یک انجمن صنفی داریم و آیا این که نوشته ای رئیس انجمن علمی دکتر اخوان آذری است و رئیس انجمن صنفی دکتر غزنوی، درست است؟. وقتی شناخت همکاران فعال ما از ساختار انجمن، در این حد کاهش یافته باشد، اعضای دورتر از هیئت مدیره چقدر می‌توانند از زندگی درونی انجمن خبر داشته باشند تا انتخابشان بر پایه احساسات یا زیر تاثیر جو سازی و سازمان‌دهی پشت صحنه نباشد.؟ یکی از دلیل‌هائی که سبب پیدایش یک خبرنامه الکترونیک هفتگی شد، همین اطلاع رسانی گسترده برای نزدیک کردن همکاران به زندگی واقعی درونی انجمن بود و بیش‌ترین فشار هم از سوی کسانی برای به تعطیلی کشاندن خبرنامه الکترونیک هفتگی وارد می آمد که با اطلاع رسانی و به‌ویژه گفتمان پیرامون اساس‌نامه سر ستیز داشتند.
پس از ۹۰ سال فعالیت دندان‌پزشکان ایران و در حقیقت با داشتن یکی از کهن‌ترین سازمان اجتماعی دندان پزشکی آسیا، متاسفانه هنوز هم اعضاء هیئت مدیره به عرف گرایش دارند تا قانون و اساس‌نامه. مگر می شود پذیرفت که رئیس و هیئت مدیره انجمن، اساس‌نامه را یا نخوانده باشند و اگر هم خوانده‌اند، هنوز سر در نیاورده باشند و ندانند که فاصله بین دو مجمع عمومی چند روز است! هنوز هم در انجمن های علمی دندان پزشکان، بازرسانی انتخاب می شوند که نمی دانند وظیفه آنان چیست و …
در انجمن باید برنامه ریزی منظمی برای کادرسازی تدوین کرد تا کسانی به هیئت مدیره‌ها راه یابند که برای مدیریت یک انجمن مردم نهاد علمی غیر انتفاعی آمادگی پیدا کرده باشند. این همکاران می بایست :
۱-با اساس‌نامه و گره‌های حقوقی آن آشنا باشند ۲- آداب معاشرت بدانند و فرهنگ شرکت در همایش‌ها و تهیه یک گزارش کاری و مالی را آموزش دیده باشند. ۳- در مرحله های گوناگون، وفاداری خود را به منافع جمع اثبات کرده باشند و نشان داده باشند که برای کار انتفاعی به انجمن نیامده اند و …
عضو هیئت مدیره انجمن علمی می‌بایست کادری تربیت یافته برای مدیریت یک نهاد علمی – فرهنگی باشد تا در شرایط بحرانی بتواند برخورد مناسبِ شاًن یک نهاد وابسته به پزشکان از خود نشان دهد.
یکی از دشواری های بحث فرهنگی در باره هیئت مدیره‌ها، تفهیم این نکته است که چرا باید انجمن از ریاست طلبی و بوروکراتیسم دور باشد. هیئت مدیره، قلعه خان نیست که اگر کسی وارد آن شد بتواند از بالا به اعضای انجمن به چشم رعیت نگاه کند. خان نایب خان را انتصاب می کند و نایب خان پیشکارش را و پیشکار نوکرش را و نوکر …
کسی که عضو هیئت مدیره می شود باید آموزش دیده باشد و باور داشته باشد که شاید روزی در راه اجرای اساس‌نامه، رودرروی دوست دیرینه خود بایستد. دوستی ها به جای خود، گروه گرائی و دسته بندی و علیه منافع جمع همدیگر را نگه داشتن، ممنوع!
شرکت کنندگان در مجمع عمومی می‌بایست سخت‌گیر باشند و تا کسی شایستگی و تربیت یافتگی خود را برای عضویت در مدیریت انجمن نشان نداده باشد، نتواند رای عضویت در هیئت مدیره را به دست آورد. انجمن همیشه در معرض آسیب از سوی کسانی است که مصلحت فردی و زد و بندها و بده بستان‌ها را جانشین اجرای اساس‌نامه می‌کنند.
نمونه ای می‌آورم. بد ترین ضربه روانی به اعضای انجمن زمانی وارد می‌شود که یک هیئت مدیره پس از انتخاب شدن، به جای نقد و بررسی عمل‌کرد هیئت مدیره پیش از خود، در کنگره یا نشست‌های رسمی، بوروکراتیک وار، به تجلیل ریاکارانه از هیئت مدیره دوره پیش از خود بپردازد و به گونه ای به اعضا وانمود کند که دوستان! اگر چه کمی انتقاد بر اینان وارد است ولی اکنون که « کشتی را کشتیبان دیگر آمده است» به ما اعتماد کنید و با تجلیل از خادمان دیروز خود، زحمات گذشتگان را پاس بداریم. در چنین مراسمی هر لوح تقدیر به تخلف کنندگان از اساس نامه، زنگ هشداری است به اعضاء که دو باره گروهی دیگر و باز روز از نو وروزی از نو. فقط زمانی به یک هیئت مدیره جدید می‌توان باور کرد که شجاعانه حقیقت را بگوید و بر اجرای اساس نامه و قانون کار ورزد و بر فاصله خود با نقض کنندگان قانون و گریزندگان از گزارش دهی سالیانه به اعضاء پای بفشارد ..
متاسفانه به نمونه های ناشکیلی از نقض حقوق اعضاء و نا شفافی در گزارش دهی و افت فرهنگی در انجمن دندان پزشکی ایران برخورده ام که ناچارم در این جا بیاورم، به این امید که اطلاع همکاران از این پدیده نابهنجار به پیش‌گیری از باز گشت آن در انجمن یاری رساند. درمان بیماری، توان‌مند شدن بیمار را در پی دارد.
پس از ۳۰ تیر ۱۳۹۰ و به درازا کشیده شدن تایید نامزدان برگزیده مجمع عمومی، در انجمن دندان‌پزشکی ایران یک حالت « برزخی» پیش آمد. هیئت مدیره قدیم ( دوره ۱۸) بنا به اساس‌نامه می‌بایست تا تایید لیست برگزیدگان مجمع به کار خود ادامه دهد. در این دوران برزخی( از ۳۰ تیر ۱۳۹۰ به بعد) متاسفانه انجمن به شدت به سوی اقتصاد‌گرائی رفت. کسانی که به دفتر انجمن رفت و آمد کرده اند می دانند که در یک سال و نیم گذشته بحث در انجمن پیرامون شرکت در پدیده‌های ساختمان سازی و راه اندازی واحدهای اقتصادی و کار انتفاعی و … بود. شما سرمقاله دکتر علی یزدانی رئیس هیئت مدیره دوره ۱۷ انجمن دندان‌پزشکی ایران و عضو فعلی هیئت مدیره انجمن علمی دندان‌پزشکی ایران را در شماره ۴۹ مجله « پیام دندان پزشکان جوان» خوانده‌اید و پی برده‌اید که انجمن دندان‌پزشکی ایران به چه سیاه چاله‌ای کشانده شده است. ( در ادامه این موضوع را بیش‌تر خواهم شکافت).
در این میان وقتی ناگهان صحبت از ساختن ساختمانی نو برای انجمن پیش آمد و سر انجام بخشی از املاک انجمن با املاک تعاونی دندان‌پزشکان تعویض شد و هزینه ای مالی نیز به گردن انجمن افتاد، تصور همکارانِ پیرامون هیئت مدیره این بود که ساختمان تعاونی تعمیر و برای برگزاری کلاس‌های گوناگون آماده خواهد شد.
ما هر هفته روزهای دوشنبه در انجمن جلسه کارگروه فرهنگی – هنری داشتیم . (شما در کنگره ۵۳ گوشه ای از تلاش این کارگروه را در پانل فرهنگی هنری خواهید دید.) در یکی از این روزها پی بردم که می‌خواهند ساختمان قدیم تعاونی را که انجمن خریده است خراب کرده و ساختمان جدیدی بسازند. به عنوان یک عضو انجمن که احساس می‌کرد این کار بی موقع است و آسیب‌هائی به زندگی عادی انجمن وارد خواهد کرد، نظرم را برای رئیس انجمن آقای دکتر غلام‌رضا غزنوی نوشتم. ( آن موقع وی هم رئیس هیئت مدیره انجمن علمی بود و هم رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی). متن نامه را در زیر آورده ام. محبت بفرمائید بخوانید و قضاوت کنید آیا در چارچوب حقوق قانونی یک عضو، می‌توانسته ام این پرسش را از رئیس انجمن داشته باشم یا خیر.
|
دوشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۱ از: آیرج کی‌پور عضو انجمن دندان پزشکی ایران به: دکتر غلام‌رضا غزنوی ریاست هیئت مدیره انجمن دندان پزشکی ایران با سلام. خرد جمعی و گرد آوری سازمان یافته نظر اعضاء پیرامون فعالیت هیئت مدیره دو راه بی جانشین در تعیین سمت گیری درست و گریز از انحراف در اجرای اصول اساس نامه‌ای انجمن است. متاسفانه با به تعطیلی کشانده شدن مجمع عمومی سالانه توسط این هیئت مدیره و تسلط گرایشی انحصار گرایانه با تمایلات سلطه طلبی فردی بر انجمن، انجمن دندان پزشکی ایران به همان سرنوشتی دچار شده است که انجمن دندان پزشکان عمومی ایران. با این حال وظیفه خودم می‌دانم علی‌رغم واکنش‌های منفی‌ای که می‌تواند این چنین تحلیل‌هائی پیش آورد، بعضی مسائل مبتلابه را که می‌تواند آثار تبعی جبران ناپذیری داشته باشد با اشاره بیان کنم و مشروح آن را برای بررسی به مجمع عمومی ببرم. بحثی را در ۳ محور تهیه کرده بودم تا تقدیمتان گردد ( سلطه طلبی فردی و گروهی خلاف اساس‌نامه است – علت کاهش شدید اعتبار و نفوذ انجمن دندان‌پزشکی ایران در شهرستان‌ها و تهران – برخورد اشتباه آمیز هیئت مدیره انجمن با انجمن ایمپلنتولوژی ایران و شرکت تجاری آموزشی ICOI و آثار سوء آن ) ولی برگزاری سخنرانی هفته پیش کارگروه فرهنگی مرا واداشت این نامه رابنویسم و تحلیل‌ها را به هفته ای دیگر موکول کنم. روز پنج شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۱ سخنرانی کارگروه فرهنگی بنا به برنامه ارائه شده در سالن شرکت تعاونی دندان‌پزشکان ایران برگزار شد. در آن جا متوجه فاجعه ای شدم که در پیش چشم ما دهان باز کرده و ما بی توجه به آن، به نظاره نشسته ایم. ساختمانی که انجمن با هزینه‌ای نزدیک به یک میلیارد تومان به دست آورد دارای دو سالن کنفرانس، انباری و امکاناتی است که تا ده سال دیگر می‌تواند هنوز قابل استفاده باشد ولی انجمن تصمیم گرفته است این ساختمان را خراب و بنای جدیدی بسازد. بودجه چنین طرح بزرگی (با توجه به توان انجمن) درآمد چند سال آینده انجمن را خواهد بلعید. در چند سال آینده انجمن مجبور می‌شود باحداقل امکانات به فعالیتش ادامه دهد و همیشه امروزش در گرو فردا باشد. سرانجام سالن‌های جدیدی ساخته خواهد شد و انجمن پس از چند سال فشار مالی و محرومیت از فعالیت طبیعی، تازه به همان جائی برمی‌گردد که اکنون هست. فقط به جای ساختمان فعلی یک ساختمان نوساز دارد ولی امکاناتش چندان افزایش نیافته است. !! در این میانه با غیبت بازرس و مجمع عمومی چه کسی نظرش تامین شده و چه کسی سود برده است؟… عقل سلیم می‌گوید که چنین طرح بزرگ دارای بار مالی سنگین می‌بایست به مجمع عمومی سالانه برده شود و با خرد جمعی در باره آن تصمیمی گیری شود. برای من روشن نیست چرا در شرایطی که مجمع عمومی سالانه برگزار نمی‌شود، هیئت مدیره سال ۸۶ به طور موقت انجمن را اداره می‌کند، بازرسانش به وظیفه خود عمل نمی‌کنند و هیئت مدیره منتخب سال ۹۰ نیز هنوز مستقر نشده است، گروهی چنین شتابان به طرح اقتصادی سنگین و به نظر من فلج کننده دست یازیده اند. دکتر غزنوی گرامی. شما ریاست هیئت مدیره را به عهده دارید و در حقیقت شخص شما به عنوان اداره کننده انجمن در برابر اعضای مجمع عمومی و قانون پاسخ‌گو خواهید بود. پس جا دارد نسبت به هشدارهائی که آورده‌ام و پیرامون محورهائی که در نامه‌های بعدی عرض خواهم کرد، بیش‌تر بیندیشید. با احترام. آیرج کی‌پور رونوشت: اعضای هیئت مدیره علمی و صنفی بازرس علمی و بازرسان صنفی هیئت مدیره مستقر هیئت مدیره و بازرسان منتخب مجمع عمومی سال ۹۰
|
نامه را در پاکتی سر بسته به دبیرخانه انجمن دادم و خواستم به رئیس هیئت مدیره داده شود. نامه در هیئت مدیره مطرح می شود و به جای این که خود هیئت مدیره نظر دهد آقای دکتر عباس دلورانی عضو هیئت مدیره و دبیر اجرائی کنگره ۵۳ پاسخ آن را نوشته و پس از تایید رئیس انجمن و هیئت مدیره به دست دکتر محمد اسلامی که اکنون عضو هیئت مدیره انجمن علمی دندان‌پزشکی و مسئول کارگروه فرهنگی انجمن است داده می شود تا به دستم برسد!!
نامه ای را که آقای دکتر دلورانی نوشته است بخوانید. امیدوارم پس از خواندن، مردمک چشم شما تا آن اندازه باز نشود که مردمک چشمان من!
|
همکار گرامی همیشه چشممان به دیدنتان روشن می شد، مادام که داغی بر دست های پینه بسته مان نگذاشته بودی چشم براهت بودیم. ولی افسوس چنان ناباورانه و بی دلیل بر ما تاختی که گفتیم یاران فراموش کردند عشق. صحبت از سلطه طلبی فردی، تعطیلی مجمع عمومی، گرایش انحصارطلبانه، کاهش شدید اعتبار و نفوذ انجمن دندان‌پزشکی ایران در شهرستان ها، دچار سرنوشتی مثل …شدن کردید. قبل این‌که به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره مسئول انجمن جواب نامه شما را بدهم بگویم: همان‌طور که می دانید،هیئت مدیره کم‌تر به برخوردهای بی اساس و هتاکی های نابه‌جا دست به نوشتن یا جواب می دهد. این جانب پاسخ شما را از آن جهت به‌طور شخصی می‌دهم چرا که هنوز شما را دوست می‌دارم و جواب دوست را واجب می‌دانم. خودتان می دانید که من خیلی از هتاکی ها را در حد جواب نمی بینم که وقت خود برای آن حرام کنم. نوشتید روز پنج‌شنبه متوجه فاجعه ای شدید، شنیدید هیئت مدیره می خواهد ساختمانی را که دارای دو سالن کنفرانس، انباری…می باشد، تخریب کند. اول این‌که نگفتید کدام ساختمان را هیچ یک از ساختمان های ما دارای دو سالن کنفرانس نیست. نه ساختمان شماره ۹۰ و نه ۸۳ . دوم این که تخریب طرح ساختمان شماره ۹۴ از سال ۸۸ در دستور کار هیئت مدیره بوده است. هیئت مدیره مطالعه در این مورد را به این جانب محول نموده ولی به دلیل مشکلات آن زمان انجام آن میسر نشد. تا این که شرکت تعاونی به دلایلی که که خود می‌داند درخواست تعویض ساختمان ۸۳ را با ۹۳ داد( در ساختمان ۹۴ شرکت تعاونی شریک بود). هیئت مدیره مسئول با همفکری و همکاری هیئت مدیره منتخب تصمیم به خرید ساختمان ۸۳ و تخریب و ساخت ساختمانی پنج طبقه گرفت که این طرح ساخت ساختمانی با هفت آپارتمان و دو سالن بزرگ مشاع برنامه ریزی شده است. سوم این که نوشتید چنین طرح بزرگی با توجه به … باید بپرسم کدام طرح بزرگ؟ بودجه خرید ساختمان به طور کامل پرداخت شده( بدون هیچ مشکلی و همزمان با خرید شش واحد آپارتمان برای شعب انجمن که شما در مراسم افتتاح یکی از آن ها شرکت داشتید). انجمن با همکاری چهار انجمن تخصصی اقدام به ساخت این ساختمان نموده و در نهایت به هر یک واحدی را واگذار می‌نماید بدون تحمل فشاری که از قبل موجب درد شما شده است. چهارم این که از نظر قانونی هیئت مدیره برای خرید، فروش و تغییر ساختار اموال انجمن نیازی به برگزاری مجمع عمومی ندارد. پنجم این که نمی دانم شما چرا دایه دلسوز تر از مادر شده اید و از همکاری دو هیئت مدیره دلخورید و صحبت از غیبت بازرسین یا مجمع عمومی می کنید؟ راستی چرا این سوالات دو سال پیش که تریبون انجمن در اختیار شما بود نمی‌کردید؟ چرا آن وقت صحبت از انحصار طلبی و سلطه طلبی نمی‌کردید؟ درست از زمانی که هیئت مدیره تصمیم گرفت به انحصارطلبی شما در امر خبررسانی خاتمه دهد شما ندای وامصیبتا سر دادید و دست به دامان بازرسین شدید؟ حال در مورد انحصار طلبی و سلطه جوئی و الفاظ دهه شصتی …انصاف بده کدام خون خوارتریم؟ آقای دکتر عزیز. عقل سلیم می گوید قبل از این که تهمتی به دیگران می زنید کمی به آن فکر کنید. همان طور که خودتان می گویید دچار بیماری نوشتن هستید. با این نوشته نشان دادید دچار بیمار هرزه نویسی شده اید. من امید بهبود شما را دارم. راستی گویا با تحقیقی که انجام دادید به این نتیجه رسیدید که انجمن با کاهش شدید اعتبار و نفوذ خود در شهرستان ها و تهران شده مواجه شده. من از شما استدعا می کنم ما را از چند و چون این بررسی آگاه فرمائید؟ در خاتمه باید بگویم فقط آقای دکتر غزنوی به عنوان رئیس هیئت مدیره پاسخ گوی مجمع عمومی نیستند بلکه همه اعضای این هیئت مدیره در قبال اعمال انجام شده پاسخ گو خواهند بود، چرا که همه اعضاء دارای حق رای مساوی قدرت تصمیم گیری مساوی می باشند. تا آن جا که من می دانم جناب عالی به این مسئله واقفید. لذا هشدار شما خالی از جهت گیری در تفرقه اندازی بین دو هیئت مدیره نیست. گرچه یاران غافلند از حال ما از من ایشان را هزاران یاد باد. عباس دلورانی |
هیئت مدیره پاسخ به پرسش یک عضو انجمن را به یکی از اعضایش می سپارد و این شخص با ادبیات خودش پاسخ را می‌نویسد و هیئت مدیره پس از خوانده شدن نامه، آن را تایید و برای عضو انجمن می فرستد. در این نامه نکاتی وجود دارد که ناچارم توضیح دهم.
- پرسش در باره تصمیم هیئت مدیره هتاکی دانسته شده است.
۲-از ادبیات کوچه و خیابان برای پاسخ‌گوئی استفاده شده است. در شان انجمن نیست برای پاسخ به یک پرسش بنویسد که « حال در مورد انحصار طلبی و سلطه جوئی و الفاظ دهه شصتی …انصاف بده کدام خون خوارتریم؟ » و ساخت بنا « بدون تحمل فشاری که از قبل موجب درد شما شده است.» انجام می شود. ( از این که ناچار شدم اشاره بی ادبانه ایشان را نقل کنم پوزش می‌خواهم).
3-نوشته است « با این نوشته نشان دادید دچار بیمار هرزه نویسی شده اید. من امید بهبود شما را دارم»
تا جائی که یادم هست، یک روز در انجمن دندان پزشکی ایران با دکتر دلورانی در باره این که چرا دانشجویان به انجمن نمی آیند گفتگوئی داشتم و گفتم که باید کلاس‌هائی برای آنان ترتیب داد تا به انجمن عادت کنند و … در این میان گفتم که نویسنده‌ها می‌گویند: عادت به نوشتن نوعی بیماری است و …آن روز فکر نمی کردم یک مربی دانشگاه چنین برداشت عجیبی کرده باشد. شاید هم علم من اجازه نمی دهد آن چه را ایشان می‌گوید درک کنم، چون من یک دندان پزشک عمومی هستم و به ایشان در آخرین شماره خبرنامه نوشتاری انجمن ( شماره ۹- فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۲ صفحه ۳۰) عنوان تخصصی جدیدی عنایت شده است. – متخصص اندودنتیکس– ( باعث تاسف است که خبرنامه یک انجمن علمی برای عضو هیئت مدیره خودش، عنوان علمی جعل می‌کند؟!)
4-عامل این تهاجم و بی ادبی به پرسشی که مطرح کرده بودم در مقاله ای نهفته است که در آخرین شماره خبرنامه الکترونیک هفتگی ( شماره ۱۰۳)آورده بودم : « بازرسان قانونی انجمن باید به وظیفه خود عمل کنند»
بازرس همان واژه وحشتناکی است که می تواند هیئت مدیره ای را که ۵ سال است گزارش مالی و کاری نداده است به چالش بکشد و اگر اراده کرد با آنان برخورد قانونی کند. گناه خبرنامه هفتگی الکترونیک این بود که به سراغ اساس‌نامه می‌رفت و بازرسان را که به انجمن نمی‌آمدند، به ایفای وظیفه قانونی خود فرا می‌خواند. دکتر دلورانی این را « دست به دامان بازرسین شدن» می نامد.
من پاسخ نامه را نوشتم و به آقای دکتر اسلامی دادم تا به دست دکتر دلورانی برساند. متن نامه را ملاحظه بفرمائید:
|
۲۳ بهمن ۱۳۹۱ جناب آقای دکتر عباس دلورانی عضو هیئت مدیره انجمن دندان پزشکی ایران با سلام. دندان‌پزشکان قشر تحصیل کرده جامعه اند و انجمن علمی آنان جائی است که امید می‌رود توانائی علمی اعضاء به سود بهبود شیوه های نوین درمان بیماران به کار گرفته شود. شهروندان هنوز هم به پزشکان به چشم انسان‌هائی نگاه می‌کنند که از فرهنگ بالائی برخوردارند و انتظار می رود اگر نوشته ای از آنان می‌خوانند و یا سخنانی می‌شنوند، تجلی رویه فرهنگ و علم این قشر باشد. در تاریخ ۱۶ بهمن۱۳۹۱ آقای دکتر محمد اسلامی عضو هیئت مدیره منتخب انجمن دندان پزشکی ایران و مسئول کارگروه فرهنگی انجمن، نامه ای را با امضاء شما به من دادند که ظاهراً در جلسه هیئت مدیره انجمن خوانده شده بود. با توجه به محتوا و شیوه نگارش نامه، دوستانه به شما پیشنهاد می‌کنم از این پس، پیش از ارسال هر نامه ای، برای ویراستاری فرهنگی آن را در اختیار فرد کارآمدی قرار دهید. من متن نامه ام را به رئیس هیئت مدیره انجمن و نامه ای را که شما در پاسخ به آن نوشته اید، منتشر خواهم کرد، تا کسانی که بعد ها تاریخ انجمن را بررسی خواهند کرد، تصویر درستی از ترکیب جمعیتی و بار فرهنگی برخی از اعضای هیئت مدیره این دوره داشته باشند.
با احترام. آیرج کی‌پور عضو انجمن دندان پزشکی ایران
|
من به عهد خود وفا کردم و نامه را بدون کم و کاست به اطلاع همکاران رساندم. اکنون نوبت هیئت مدیره دوره ۱۸ ( منتخب مجمع عمومی اسفند ۱۳۸۶) است که به عهد خود با اعضای انجمن وفا کند و با برگزاری مجمع عمومی، گزارش تلمبار شده ۵ سال اداره انجمن را خدمت اعضای مجمع عمومی تقدیم وآمادگی خود را برای قضاوت قانونی اعلام کند.
آغاز و فرجام خبرنامه الکترونیک هفتگی
انتشار خبرنامه انجمن را به این دلیل شروع کردم که بتوانم با اطلاع رسانی روشن و منظم، به دور از ریاکاری و پیرایش‌گری، پیوند اعضای انجمن را در هر کجا هستند با مرکز انجمن استوار و آنان را به سوی همکاری با انجمن علمی فرابخوانم. با علم به این که در شرایطی که هیئت مدیره ای به عهدش وفا نمی‌کند، نوشتن در باره انحراف‌هائی که در اداره یک انجمن غیر انتفاعی مردم نهاد پیش آمده است، دشوار است و نمی‌شود چندان روشن و بدون پیرایه سخن گفت.
اگر به شماره‌های آخر خبرنامه الکترونیک هفتگی انجمن نگاهی بیندازید می بینید هر چند به ناچار سستی‌هائی به آن راه یافته است که با دید و اطلاعات امروز قابل انتقاد است ولی هیچ گاه از تبلیغ برای اساس‌نامه و دفاع از حقوق اعضاء کوتاه نیامده است. آخرین شماره خبرنامه پیوست شده است تا مشخص شود نشریه در چه سطحی منتشر می شد و چه گرایشی داشت.
برابر بند ۵ ماده ۱۳ اساس نامه انجمن علمی، « کلیه آئین نامه ها و ضوابط اجرائی مورد لزوم برای پیش برد امور انجمن» می بایست به تصویب مجمع عمومی برسد.
هیئت مدیره که از تشکیل مجمع عمومی سالیانه و گزارش دهی به اعضای انجمن وحشت داشت، به جای تصویب آئین‌نامه در مجمع عمومی، خود آئین نامه ای نوشت و اجرا کرد. بر اساس همین آئین‌نامه، کارگروه فرهنگی و کمیته اطلاع رسانی تشکیل شد.
در حال حاضرآئین نامه ای که هیئت مدیره اجرا می‌کند ضد اساس نامه و ضد حقوق اعضاء است و از نظر زمانی به دو سده پیش تعلق دارد. برابر این آئین‌نامه، هیئت مدیره، مسئول کارگروه ها را انتصاب می‌کند و مسئول کارگروه‌ها نفرات مورد علاقه خود را به هیئت مدیره معرفی می‌کند و …در یک کلام از بالا تا پائین انتصابی است. چرا هیئت مدیره و دبیر اجرائی آن آقای دکتر علی تاجرنیا که طراح این آئین نامه بود، تا این حد به انتصابی کردن همه واحد های انجمن تمایل داشتند.؟ پاسخ را با تجربه ای که به دست آوردم، باید در گرایش این هیئت مدیره به اداره استبدادی، بستن تمام مفرهای دموکراتیک و اداره انحصاری انجمن به کمک کسانی دانست که وفادار به اراده هیئت مدیره اند نه اساس‌نامه. با بستن کانال‌های اطلاع رسانی و مهره چینی است که می‌توان بدون برگزاری مجمع عمومی، انجمن را به سوی انجمنی که هیئت مدیره اش در برابر اعضاء و قانون بی پاسخ گو است کشاند. کافی است در چنین ساختاری عضو انجمن انتقادی کند که به مذاق هیئت مدیره و یا دبیر همه کاره اش خوش نیاید، آن وقت با یک اشاره، آن عضو از انجمن حذف می شود و دیگر نه در کنگره می تواند همکاری کند و نه در کارگروه ها!!
در این جا باید سره را از نا سره جدا کرد وگرنه حق مطلب ادا نشده است. در بین اعضای هیئت مدیره همکاران بسیار خوبی هستند که با این روش اداره انجمن موافقت نداشتند ولی بنا به ساختاری که به وجود آمده بود نمی‌توانستند حرفی تاثیر گذار داشته باشند.
در ادامه اجرای این آئین نامه، در عمل همه قدرت در دست یک فرد قبضه شد و انجمن به تیول وی و یارانش در آمد که در نامه ای به دکتر غزنوی اعتراض خودم را نوشتم و در تاریخ انجمن آن نامه را خواهید دید.
تا زمانی که دکتر طاهریان مسئول کمیته انتشارات بود، مشکل جدی پیش نمی‌آمد. دکتر طاهریان سردبیر خبرنامه نوشتاری هم بود و هر چند با انتشار خبر و انتقاد از هیئت مدیره موافق نبود ولی در گفتمان و گاهی هم کشمکش، دوستانه به مدار تعادل می رسیدیم و انتشار خبرنامه الکترونیک هفتگی ادامه می‌یافت ولی بعد از ۳۰ تیر ۱۳۹۰ که وضعیت برزخی شد و دکتر علی تاجرنیا سعی در قبضه قدرت کرد، کار دشوار و به تدریج تمام امکانات خبرنامه محدود شد. بارها تقاضا کردم شخصی را برای کمک به پیاده کردن و تایپ مقالات به من بدهند که قبول نکردند. مدت‌ها از خانم ابراهیمی تایپیست انجمن برای تایپ خبرها کمک گرفتم ولی انتشار منظم یک خبرنامه هفتگی به کادری تمام وقت احتیاج داشت.
با غلبه دبیر اجرائی بر همه ارکان انجمن، کمیته ای به نام کمیته اطلاع رسانی ساخته شد و جوانی پرخاش‌جو که از گرد راه نرسیده در ایمیلی که به من زد همه حرمت‌ها را زیر پا گذاشت، به مسئولیت سایت انجمن منصوب شد. شاید این روش‌ها در هیئت‌های ورزشی کارساز باشد ولی در انجمن دندان پزشکی ایران، واکنش دیگری به وجود می آورد. من این ایمیلها را در آینده منتشر خواهم کرد تا مشخص شود با چه فشار روانی و به دست چه کسانی قصد توقف خبرنامه را داشتند. مسئول کمیته اطلاع رسانی، دکتر طاهریان را نیز از سردبیری خبرنامه انجمن خلع کرد. شاید ماجرا را خود دکتر طاهریان بخواهد بنویسد. من در این جا اشاره می‌کنم که وی با آن همه سابقه و اعتبار ادبی‌اش یک روز به انجمن رفت و فهمید دیگر سردبیر خبرنامه نیست!!. به همین سادگی.
جوانی که راه انجمن را نمی‌دانست، نیامده بنا به اراده و حمایت دبیر اجرائی، مسئول سایت و انفورماتیک شد و به عنوان این که می‌خواهد در کنگره ۵۲ جشنواره انفورماتیک راه بیندازد، سایت را در خدمت جشنواره خودش در آورد و زیر عنوان جشنواره انفورماتیک، برای شرکت های تجاری خاصی تبلیغات به راه انداخت. !
دبیر اجرائی، خبرنامه نوشتاری را به دکتر سیامک شایان‌امین که در نشریه سپید قلم می‌زد، سپرد. همکاری جوان و خوش قلم و با ادب. ولی گذشته از خبرنامه، به وی ماموریت دیگری هم داده شد- سانسور نوشته های من!!. – در آخرین جلسه ای که در کمیته اطلاع رسانی شرکت کردم و بعد خواهش کردم نامم را از کمیته بردارند به وجود سانسور اعتراض کردم و این نوع سازمان دهی را در شاًن یک انجمن علمی غیر انتفاعی دندان پزشکان ندانستم. همان روز قول دادم پیرامون این روش اداره انجمن برای مجمع عمومی بنویسم که نوشتم و می‌خوانید.
پس از به تعطیلی کشاندن خبرنامه الکترونیک هفتگی، ۳ نفر برای کار سایت و خبرنامه استخدام شدند. جالب است که در حال حاضر خبرنامه الکترونیک متوقف شده است و خبرنامه نوشتاری هر دو ماه یک بار منتشر می‌شود. پرسش این است که این سه نفر در انجمن برای چه تشکیلاتی کار می کنند؟.
دشواری انتشار یک خبرنامه هفتگی به جای خود، وقتی هیئت مدیره تا این حد خشن با اساس نامه و حقوق اعضاء برخورد می‌کند ولی به خبرنامه حکم ساکت ماندن می دهد، خستگی صد چندان می‌شود. شرایط این بود: از طرفی شرافت قلم می‌گفت بنویس و حقیقت را بگو و از طرف دیگر گروهی مسلط بر انجمن با آئین نامه ای ضد حقوق اساس نامه ای، می‌خواستند اطلاع رسانی خبر نامه را متوقف و آن را به نشریه ای ژورنالیستی و پر از مصاحبه با افراد خاص و تحلیل‌های کم ارزش تبدیل کنند. به بعضی از مطالبی که در خبرنامه آورده ام نگاهی بیندازید. به‌راستی در شرایطی که هیئت مدیره قانون را بر نمی‌تابد، راه رفتن از روی لبه شمشیر راحت تر است تا پیدا کردن واژه‌هائی که از حقوق عضو انجمن، برگزاری مجمع عمومی، گزارش دهی سالانه و …دفاع شود ولی کار خبرنامه هم به تعطیلی نکشد.
سرانجام وقتی در عمل اجازه انتشار خبرنامه با محتوای پیش گفته از من گرفته شد، در اعتراض به روشی که بر انجمن حاکم شده بود و با هشدار نسبت به برقراری سانسور در انجمن، از کمیته اطلاع رسانی استعفا دادم. پس از استعفا، چون از دست به دست نشدن و تجاری نشدن لیست ای‌میل همکاران انجمن مطمئن نبودم آن را در نامه ای همراه با CD به دکتر غزنوی سپردم. متن نامه را می‌خوانید.
|
دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱ جناب آقای دکتر غلام‌رضا غزنوی رئیس هیئت مدیره انجمن دندان پزشکی ایران با احترام. لیست ای‌میل هائی را که از طرف و یا به نام انجمن در اختیارم قرار داده بودند در CD پیوست خدمتتان تقدیم می‌شود. چون گزارش کاملی را از چالش‌های پیرامون انتشار ۱۰۳ شماره خبرنامه هفتگی الکترونیک جداگانه تنظیم و تقدیم خواهم کرد، در این‌جا لازم دیدم فقط به توضیح مختصر بعضی از مسائل مبتلابه اشاره کنم و جریان مشروح آن را به گزارش کار ۱۰۳ شماره نشریه واگذار کنم. الف: اولین شماره خبرنامه در نوروز سال ۱۳۸۹منتشر شد ولی ارسال منظم آن را از چند ماه بعد آغاز کردیم. بنابراین دو کنگره ۵۱ و ۵۲ کنگره هائی بودند که زیر پوشش خبرنامه قرار گرفتند. تا زمانی که خانم جودکی مسئولیت ارسال خبرنامه را داشت، ایمیلها پهلوی ایشان ذخیره می‌شد. بعد از رفتن خانم جودکی از انجمن، به‌ناچار فرستادن خبرنامه به من تحمیل شد. امید بود سازمان دهی منظمی صورت گیرد که کار معکوس پیش رفت. هیچ کدام از اسناد سایت قدیم در دسترس من ( که مسئول سایت و خبرنامه بودم) قرار نگرفت و دکتر علی تاجرنیا دبیر اجرائی انجمن پاسخ گو است. با تاخیر در صدور مجوز هیئت مدیره منتخب مجمع عمومی ۳۰ تیر سال ۹۰ نظام تشکیلاتی نیز نابسامان شد و … ب: سایت قبلی انجمن ( آقای صاحب‌دل) در مدت کارش حدود ۲۰۰ ای‌میل ثبت نامی داشت که با امانت تمام همه آنان را در اختیار خبرنامه قرارداد. این لیست را در فولدری با عنوان « سایت قدیم» آورده ام. ج)_ در کنگره ۵۱ تصمیم گرفته شد ثبت نام اینترنتی باشد و تلاش تا حدودی موفق هم صورت گرفت. ای‌میل های کنگره ۵۱ توسط سه گروه ذخیره شد. ۱) سایت قبلی انجمن ( آقای صاحب دل) ۲-سایت فعلی انجمن( دکتر زاهدی گلپایگانی) و کمیته ثبت نام( دکتر رمضان پور) . مسئول ثبت نام کنگره ۵۱ دکتر رمضان پور با کمک سایت قدیم لیستی فراهم کرد که بخشی از آن به من داده شد. ( فولدری با عنوان کنگره ۵۱) اما لیستی که در اختیار سایت دکتر زاهدی بود( حدود ۳۰۰ نفر) هیچ گاه به من داده نشد( من از مخالفین بستن قرارداد با چنین سایتی بودم و هستم. علت را در گزارش کار نشریه خواهم آورد). د)- در کنگره ۵۲ ثبت نام عمدتاً دستی بود و در مرکز انجمن و شعبه ها انجام شد. مشخصات شرکت کنندگان پس از دریافت توسط خانم روح اللهی وارد سایت فعلی می شد. ای میل های کنگره ۵۲ علی رغم پی گیری به من داده نشد. دکتر دلورانی مسئول کمیته ثبت نام، دکتر فرخ زاد دبیر اجرائی، دکتر امین سبحانی رئیس کنگره و دکتر تاجرنیا مدیر داخلی انجمن و مسئول کمیته نمایشگاه کنگره ۵۲ در جریان تلاش ناکام من برای ارسال خبرنامه به ثبت نام کنندگان کنگره ۵۲ بودند. در حضور دکتر دلورانی کارمند انجمن خانم روح اللهی ادعا کرد مشخصات ثبت نام کنندگان در انجمن نگهداری نشده و فقط در سایت ذخیره می شود.!!. ( به دستور چه کسی و چگونه؟). بهر حال ای میلی به من که مسئول خبرنامه الکترونیک بودم و در حقیقت اولین نفری بودم که می بایست ای‌میل ها را دریافت کند تا اسناد کنگره را به شرکت کنندگان برساند داده نشد و این پرسش را قابل پی گیری کرد که چه جریانی با کدام هدف برای دسترسی انحصاری به ای میل اعضای انجمن تلاش می کند؟( در گزارش کار نشریه موضوع را باز خواهم کرد). ه)- درهنگام برگزاری انتخابات در شعبه های انجمن در شهرستان ها گاهی ( نه همیشه) چند ایمیلی هم داده می شود. این گروه را جداگانه در لیست آورده ام. تنها شعبه شیراز لیست داشت که در فایل جداگانه آورده ام. ز)- در تماس های خصوصی با همکاران، ای‌میل آنان گرفته شده است که بعضی از این همکاران اصرار به حفظ این ای‌میل داشتند که ناچارم این گروه را پس از جداسازی در CD مستقلی خدمتتان تقدیم کنم. ح)- برگه هائی نیز در بازآموزی ها و غیره تهیه شده است که همه آن ها را در پوشه جداگانه زمانی که دکتر زاهدی اصرار به دریافت آن داشت به انجمن دادم و کپی آن باید در انجمن باشد. برگه های آخرین گروه از این فرم تهیه ای‌میل را که در برج میلاد تهیه شده( حدود ۳۰ برگ) جداگانه خدمتتان خواهم فرستاد.
جناب آقای دکتر غزنوی. من به سیاست تشکیلاتی انجمن معترضم و احساس ناخوشایندی نسبت به آینده این فرایند دارم. به همین دلیل ای‌میل ها را فقط به شما می‌سپارم. بخشی از ای‌میل‌هائی که تقدیم کرده ام تاکنون محفوظ مانده و نگذاشته ام بلائی که سر SMS ها آمد برای ای‌میل همکاران تکرار شود. با توجه به این که مدام ویروس ها را به جان کامپیوتر می اندازند و آن هم از راه های پیچیده از جمله به نام انجمن، از شما خواهش می کنم در حفظ ای‌میل همکاران دقت فرمائید. با تشکر: آیرج کی‌پور عضو انجمن دندان پزشکی ایران مسئول سابق خبرنامه الکترونیک انجمن
|
گفتار آخر: تا تاریخ ۱۷/۱/۱۳۹۲ دو سازمان غیر انتفاعی مردم نهاد « انجمن علمی دندان‌پزشکی ایران» و «انجمن صنفی دندان‌پزشکی ایران» زیر عنوان « انجمن دندان پزشکی ایران» با یک رئیس هیئت مدیره فعالیت می‌کرد. ولی از این تاریخ ( ۱۷/۱/۱۳۹۲) دو انجمن با دو هیئت مدیره و دو رئیس و دو اساس نامه جداگانه کار خواهند کرد.
انجمن صنفی دندان‌پزشکی ایران ( منتخب مجمع عمومی اسفند ۱۳۸۶) هنوز وجود دارد و دکتر غلام‌رضا غزنوی رئیس هیئت مدیره آن است. اعضای آن عبارتند از: دکتر احمد رضا طلائی پور( نایب رئیس)، دکتر محمد رضا طاهریان خزانه دار، دکتر کورش طاهری تالش عضو، دکتر عباس دلورانی عضو، دکتر محسن امین سبحانی عضو، دکتر محمود جهانگیر نژاد عضو، دکتر جمشید زمان عضو، دکتر بهروز فارسی عضو.
بازرسان: دکتر محمد حسین ارگانی و دکتر ناصرآخوندان
اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی تا اعلام نام اعضای هیئت مدیره جدید انجمن صنفی از طرف کمیسیون ماده ۱۰ احزاب، به کار خود ادامه خواهند داد.( تا این تاریخ هنوز مجوز فعالیت هیئت مدیره جدید انجمن صنفی نیامده است)،
رئیس هیئت مدیره انجمن علمی دندان پزشکی ایران (دوره نوزدهم) دکتر بیژن اخوان آذری است و اعضای آن: دکتر غلام رضا غزنوی (نایب رئیس)، دکتر عبدالجواد رحیم پور (خزانه دار)، دکتر محمد اسلامی عضو، دکتر علی یزدانی عضو، دکتر باقر شهنی زاده عضو، دکتر بهزاد فرخ زاد عضو، دکتر پوریا مطهری عضو، دکتر همایون فراست عضو،
بازرس انجمن : دکتر میترا میرمحمدی ، علی البدل بازرس: دکتر شفیع جعفری
یک اتفاق ساده؟!!: متاسفانه در خلاصه مقالات کنگره ۵۳ در معرفی اعضای هیئت مدیره، کار عجیب بی سابقه ای دیده می‌شود: نام دو نفر از اعضای هیئت مدیره انجمن علمی ( دکتر باقر شهنی زاده و دکتر علی یزدانی) که در جریان انتخابات ۳۰ تیر ۱۳۹۰ در لیست جداگانه ای بودند و بعد به روند انتخابات اعتراض کردند، از لیست اعضای هیئت مدیره انجمن علمی حذف شده است.!!
اکنون باید دید هیئت مدیره جدید انجمن علمی کدام روش را برمی‌گزیند و بازرس انجمن علمی چه می‌کند. راه سلف خود را ادامه می‌دهند و یا زخم‌ها را التیام و با قانون مداری و پاسخ گوئی به رای دهندگان، بررسی کار هیئت مدیره دوره ۱۸ (به جای دادن لوح افتخار!!) و اجرای بی کم و کاست اساس نامه، حرمت از دست رفته انجمن را باز می گردانند؟. این را در روزهای پیش رو خواهیم دید. با همه ضعف‌هائی که هیئت مدیره انجمن علمی منتخب مجمع عمومی ۳۰ تیر ۱۳۹۰ ( دوره نوزدهم) در ابتدای کار خود بروز داده است، من با امید به کار این هیئت مدیره نگاه می کنم و آرزو دارم با روزآمد کردن سازمان داخلی انجمن علمی، برگزاری نشست های علنی و آزاد برای آشتی دادن اعضاء با انجمن، احترام به نظر همکاران، پرهیز از گروه گرائی و مهره چینی، وفاداری به اساس نامه و گزارش دهی منظم همه جانبه و انتشار آن در خبرنامه های انجمن، انتشار لیست اعضا با آدرس و تلفن محل کار، اطلاع رسانی همه جانبه و منظم از کار و فعالیت انجمن در تهران و شهرستان ها و .. دیگر هرگز در تاریخ انجمن به دوره ای باز نگردیم که بر سر انجمن آن آوردند که تا کنون نوشتم و باز هم خواهم نوشت.
آیرج کی‌پور
۲۱/۲/۱۳۹۲
بدون دیدگاه